BİTKİ ÇAYLARI

ADAÇAYI YAPRAĞI

Folia Salvia
Salvia officinalis L.
Familyası: Labiatae
İng: Sage leaf
Alm: Salbeiblatt
Fr: Feuille de sauge

Salvia officinalis L. bitkisinin yapraklarıdır. Özellikle Adriatik denizi çevresinde doğal olarak yetişen Adaçayı bitkisinin, günümüzde Arnavutluk, Yunanistan, İtalya, Fransa, İngiltere, ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır. Cins ismi olan Salvia, Latince salvere (eklemek) kelimesinden gelmektedir. Bu bitki eski Mısırlılar, Yunanlılar ve Romalılar döneminden beri kullanılmaktadır. Eski Mısırlılar bu drogu doğurganlık, bereket, verimlilik amacıyla kullanmakta idiler. Adaçayı yaprakları Anadolu’da uzun yıllardan beri kullanılmaktadır. Adaçayı, bu geleneksel kullanılışında doğal tonik etkisi nedeniyle tercih edilmektedir.

ALOE VERA

Aloe vera
Fam: Liliaceae
İng: Aloe
Alm: Aloe
Fr: Aloès

Ülkemizde sarı sabır olarak da bilinir. Güney ve Kuzey Afrika’da kültürü yapılan bir bitkidir. Gövdesi kısa ve odunsu, yaprakları 15-50 cm boyunda, üçgen biçiminde etli ve kenarları sert dişlidir. Sarımsı kırmızı renkli çiçek açar. Bitki dışarıdan cilde sürüldüğünde nemlendirici ve yara iyi edicidir. Bu nedenle kozmetik ürünlerinde sık yer alır. Ağızdan alındığında sindirime yardımcı olur.

BARUT AĞACI KABUĞU

Cortex Rhamni frangulae
Rhamnus frangula L.
Familyası: Rhamnaceae
İng: Buckthorn bark
Alm: Kreuzdornrinde
Fr: Ecorce de Boardaine

Rhamnus frangula L. türünün kurutulmuş dal kabuklarıdır. Bu tür 2-6 m yükseklikte, dikensiz ve kışın yapraklarını döken bir ağaçtır. Barut ağacı tüm Avrupa’da, Batı Asya’da ve Kuzey Afrika’da yetişmekte olup, kısa süreli olarak geçici peklik problemlerinde kullanılmaktadır.

BİBERİYE YAPRAĞI

Folium Rosmarini
Rosmarinus officinalis L.
Familyası: Labiatae
İng: Rosemary leaf
Alm:Rosmarinblaetter
Fr: Feuille de romarin

Rosmarinus officinalis L. (Labiatae) türünün kurutulmuş yapraklarıdır. Biberiye 50-100 cm yükseklikte çiçekleri soluk mavi renkli, çalı görünüşünde kışın yapraklarını dökmeyen çok yıllık bir bitkidir. Doğal olarak Akdeniz bölgesinde ve Portekiz’de yetişmektedir. Günümüzde Fransa, Fas, İspanya, Portekiz, Güney Afrika, Hindistan, Çin, Avustralya, İngiltere ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır. Ülkemizde Güney Anadolu’da (Tarsus, Adana, İskenderun) yabani olarak yetişmektedir. Bahçelerde süs bitkisi olarak da yetiştirilir.

Ticari materyal İspanya, Fransa, Fas, Tunus’ tan gelmektedir. Biberiye Avrupa’da eski zamanlardan beri tonik ve uyarıcı olarak kullanılmaktadır. Eski Yunanlılar döneminde, hafızayı kuvvetlendirmek ve konsantrasyonu arttırmak amacıyla, bilginlerin başlarına biberiye çelenklerini taktığı söylenmektedir. Biberiyenin antioksidan özelliği bulunmaktadır. Tek başına çok yüksek dozlarda kullanılmamalıdır, çeşitli yan etkilerinin bulunduğu belirtilmektedir.

DEREOTU MEYVESİ

Fructus Anethi
Anethum graveolens L.
Familyası: Umbelliferae

Anethum graveolens L. türünün kurutulmuş olgun meyveleridir. Bu tür 60 cm kadar yükselebilen, tüysüz, bir yıllık ve otsu bir bitkidir. Yaprakları çok parçalı olan dereotunun sarı renkli çiçekleri, şemsiyeye benzemektedir. Meyve 3-4 mm uzunlukta, koyu esmer renkli ve üzeri tüysüzdür. Bu bitki Akdeniz bölgesinde, Güney Rusya’da doğal olarak yetişmektedir. Tüm Avrupa’da olduğu gibi Kuzey ve Güney Amerika’da da kültürü yapılmaktadır. Mide kasları üzerinde, kasılmaları çözücü etkisi bulunmaktadır . Gaza bağlı olarak mide-bağırsak sistemindeki krampların hafifletilmesine yardımcı olur.

FESLEĞEN

Herba Basilici
Ocimum basilicum L.
Familyası: Labiatae
İng: Basil herb
Alm:Basilienkraut
Fr: Herbe de basilic

Ocimum basilicum L. türünün yapraklı ve çiçekli dallarıdır. Bu tür 20-40 cm yükseklikte, beyaz veya pembe çiçekli, bir yıllık ve otsu bir bitkidir. Orijininin Hindistan, Afganistan, Pakistan olduğu düşünülmektedir. Günümüzde tüm dünyada kültürü yapılmakta olup, ülkemizde Güney Anadolu’da yetiştirilmektedir. Fesleğen, çiçekli ve yapraklı dallardan oluşmaktadır. Yapraklar basit, saplı, 2-6 cm uzunlukta, oval biçiminde, kenarları seyrek dişli, özel kokulu ve baharlı lezzetlidir. Tek başına yüksek miktarlarda özellikle hamilelerde kullanılmaması gerekmektedir.

GİNSENG KÖKÜ

Radix Ginseng
Panax ginseng C.A. Meyer
Familyası:Araliaceae

Panax ginseng C.A. Meyer türünün kökleridir. Bu tür 100 cm kadar kazık köklü, otsu ve çok yıllık bir bitkidir. Ginseng doğal olarak Kuzey doğu Çin ‘in ormanlarında, Kore’de ve Rusya federasyonunun uzak doğu bölgesinde yetişmektedir. Kültürü Çin, Japonya, Kore ve Rusya’da yapılmaktadır. Çin’in Changbai dağında tek bir yerde hala yabani ginseng doğal olarak yetişmektedir. Ginseng genellikle 4. yılında çiçeklenmeye başlar ve kökleri 4 ile 6 yıl arasında olgunluğa ulaşır. 10 yıldan daha yaşlı kökler ilaç elde etmekte kullanılır. Kökler çatallı ve etlidir. Beyaz ve Kırmızı olarak iki çeşit ginseng kökü bulunmaktadır. Beyaz ginseng, kökün işlenmemiş formudur. Bazı durumlarda daha da beyazlatılıp, kurutulur. Kırmızı ginseng, taze Beyaz ginseng kökü kurutulmadan önce buharda bekletilerek elde edilmektedir.

Ginseng’in cins ismi olan Panax Yunanca pan (tüm) ve akos (tedavi) den gelmektedir ve tüm tedavi olarak belirlenmektedir. Gin (adam) ve seng (öz) anlamındadır. 2000 yıl önce yazılan Shen Nong Ben Lao Sing kitabında Ginseng’in yararlı kullanılışından bahsedilmektedir. Uzakdoğu’da yüzyıllardır kullanılan bir bitkidir. Yorgunluk ve güçsüzlük zamanlarında, iyileşme dönemlerinde çalışma ve konsantrasyon kapasitesi düşüklüklerinde, kuvvetsizlik durumlarında, zihinsel ve fiziksel kapasitenin arttırılmasına yardımcı olur.

HUŞ AĞACI

Betula pendula Roth.
İng:Birch leaves
Alm:Birkenblatter
Fr:Feuilles de bouleou

Betula pendula Roth. türünün kurutulmuş yapraklarıdır. Bu bitki 30 cm’ye kadar büyüyen bir ağaçtır. Doğal olarak Avrupa’dan Kuzey Akdeniz bölgesine kadar ve Sibirya’ dan Asya’nın ılıman bölgelerine kadar yetişmektedir. İdrar arttırmaya yardımcı olan etkisiyle kullanılmaktadır.

IHLAMUR ÇİÇEĞİ

Flos Tiliae
Tilia species
Familyası: Tiliaceae
İng: Lime flower
Alm: Lindenblueten
Fr: Fleur de Tilleul

Tilia türleri 15-40 m bir boya erişebilen ve kışın yaprağını döken, çiçekleri sarımsı beyaz renkli ve hoş kokulu ağaçlardır. 65. enlemin kuzeyine kadar Avrupa boyunca doğal olarak yetişmektedir. Avrupa ve Kuzey Amerika’da kültürü yapılmaktadır. Bu ağaçlar yüz fit uzayabilirler. İki cinsin çiçekleri toplanmaktadır. Tilia cordata ve T platypus sırasıyla, küçük yapraklı ıhlamur ve büyük yapraklı ıhlamur olarak bilinmektedir. Bu cinsler tanen ve müsilaj içeriklerinden dolayı çiçeklerinden daha lezzetli çay yapılmaktadır. Ihlamur ağacı ülkemizde özellikle Kuzey Anadolu dağlarında yetişmektedir. Çiçek durumları ilkbaharda el ile toplanır ve gölgede kurutulur. Geleneksel olarak ıhlamur çiçeklerinin rahatlatıcı etkisi vardır. Çay olarak gerginlik durumlarından kaynaklanan mide-bağırsak sistemi huzursuzluklarında kullanılmaktadır.

ISIRGAN YAPRAĞI

Folium Urticae
Urtica dioica L.
Familyası: Urticaceae
İng: Common nettle
Alm: Brennesselblaetter
Fr: Feuille d’ortie

Isırganın çok yıllık bir bitkidir. Yabani olarak her iki yarıkürede, ılıman bölgelerde yetişmektedir. Ticari olarak toplanılan ısırgan çoğunlukla yabani bitki olarak, Arnavutluk, Bulgaristan, Macaristan, Almanya, eski Sovyetler Birliği ve Yugoslavya topraklarından gelmektedir. Memleketimizde aşağıdaki türlerin yaprakları kullanılmaktadır. U. dioica L. (Büyük ısırgan otu): Çok yıllık, ve otsu bir bitkidir. Yapraklar koyu yeşil renkli, saplı, dişli kenarlı ve yakıcı tüylü yaygın bir türdür. U. urens L. (Küçük ısırgan otu): Bir yıllık, ve otsu bir bitkidir. Boyu 60 cm kadar olabilir. Yapraklar açık yeşil renkli, saplı, dişli kenarlı ve yakıcı tüylüdür. Urtica, Latince bir fiil olan urereden (yakmak) gelmektedir. Bunun nedeni ısırganın yakıcı tüylerinin bulunmasıdır. Tür ismi olan dioica çift genden gelmektedir. Bunun nedeni bitkinin genellikle erkek ve dişi çiçeklerin her ikisine birden sahip olmasıdır. Taze yapraklar deri ile temas edince deride kızartı ve yanma yapar. Potasyum tuzları, organik asitler, vitamin C taşımaktadır. Anadolu’da geniş bir kullanımı bulunan, ısırgan yaprakları, idrar arttırmaya yardımcı olan etkisiyle kullanılmaktadır.

KAKULE MEYVESİ

Fructus Cardamomi
Eletteria cardamomum Maton.
Familyası: Zingiberaceace
İng: Cardamom
Alm: Kardamomen
Fr: Cardamome

Eletteria cardamomum Maton türünün olgunlaşmadan önce toplanıp güneşte kurutulmuş meyveleridir. Bu tür 3-5 m yükseklikte, büyük yapraklı, çok yıllık bir bitkidir. Doğal olarak Güney Hindistan ve Srilanka’ da yetişir. Günümüzde tropikal iklimde Güney Asya’da ve Guatamala’ da yetiştirilmektedir. Kakule, 6-18 mm uzunlukta 6-10 mm genişlikte üzeri boyuna çizgili, soluk sarı veya soluk yeşil renkli, 3 gözlü bir kapsüldür. Tohumlar kuvvetli hoş kokulu ve baharlı lezzetlidir. Baharat olarak kullanılır. Arap ülkelerinde kahve ile karıştırılarak içilmektedir.

KARANFİL

Flos Caryophylli
Eugenia caryophyllata Thunb
Familyası: Myrtaceae
İng: Clove
Alm: Gewuerznelken
Fr: Clou de girotle

Eugenia caryophyllata Thunb. türünün kurutulmuş çiçek koncasıdır. Bu tür 20 m yüksekliğinde kışın yapraklarını dökmeyen bir ağaçtır. Doğal olarak Molluk adalarında yetişmektedir. Günümüzde Tanzanya, Madagaskar ve Brezilya gibi tropikal iklim bölgelerinde kültürü yapılmaktadır. Karanf, 10-17 mm uzunlukta, siyahımtırak renkli, çivi biçiminde bir çiçek tomurcuğudur. Kuvvetli kokulu, yakıcı ve baharlı lezzetlidir. Baharat olarak kullanılır.

KEDİOTU KÖKÜ

Radix Valerianae
Valeriana officinalis L.
Familyası: Valerianaceae
İng:Valerian root
Alm:Baldrianwurzel
Fr:Racine de valèriane

Valeriana officinalis L. türünün kurutulmuş kök ve yumrulardır. Bu tür 1,5 m yüksekliğe kadar erişebilen, beyaz çiçekli, çok senelik ve otsu bir bitkidir. Yumrular, yaklaşık 5 cm uzunlukta ve 2-3 cm çapındadır. Etrafında 2-3 mm kalınlık ve 10 cm kadar uzunlukta kökler bulunur. Üzeri sarımsı esmer bir kabukla kaplıdır. Kediotu kökü doğal olarak nemli ormanlarda, hendeklerde, dere yataklarında yetişmektedir. Tedavide kullanılan bir bitki olması dolayısıyla Belçika, İngiltere, Doğu Avrupa, Fransa, Almanya, Hollanda, Rusya federasyonu ve Amerika’da kültürü yapılmaktadır. Eski Yunan ilaçlarından olan kedi otu kökü, Hipokrat, Dioscorides, Galen tarafından belirtildiği üzere uykusuzluğu karşı kullanılmaktaydı. Dioscorides, Galen bu droga kötü kokusundan dolayı “phu” isimini vermiştir. Bu kokuyu kedilerin çok sevmesinden dolayı, Türkçe’de “Kediotu” olarak adlandırılmaktadır. İngilizce ismi Valerian, latince valereden (sağlıklı ve güçlü) gelmektedir. Kedi otu kökünün rahatlatıcı etkileri iki yüzyıl önce açıklanmıştır. Uyku getirici ajan olarak yatmadan önce tercih edilen kediotu kökü, Papatya, melisa, çarkıfelek çiçeği, Sarı kantaron gibi diğer rahatlatıcı bitkilerle kombine şekilde kullanılmaktadır.

KETEN TOHUMU

Semen Lini
Linum usitatissium L.
Familyası: Linaceae
İng: Linseed
Alm: Leinsamen
Fr: Semence de lin

Linum usitatissium L. türünün olgun tohumlarıdır. Bu tür 30-60 cm kadar yükseklikte, mavi çiçekli ve bir yıllık bir kültür bitkisidir. Keten tohumu, 4-6 mm uzunlukta, yumurta biçiminde, yassı, parlak, kırmızımtrak esmer renkli, kokusuz ve yağlıdır. Keten tohumunun doğal orijininin Mısır olduğuna inanılmaktadır. Mısır mezarlarında, bu bitkiden dokunan kıyafetler bulunmuştur. Tüm dünyada birkaç yüzyıldır kültürü yapıldığı için coğrafi orijini kesin değildir. Keten tohumu Avrupa’ya, Arjantin, Fas, Türkiye, Hindistan ve diğer ülkelerden ticaret yolu ile gelmektedir. Kitabı mukaddesin Çıkış 28 ‘i bölümünde büyük rahip Jewish’in kıyafetinin ketenden yapıldığından bahsedilmektedir. Günümüzde Asya’da, Avrupa’da ve Kuzey Amerika’daki terapotik kullanılışı, Eski Roma ilaçları ve hatta Eski Yunan ve Mısır ilaçlarında kullanıldığı şekliyledir. Pliny the Elder (ca. 23-79 C.E.) keten tohumunun kullanıldığı 30 ilaçtan bahsetmektedir. Bunların içerisinde hafif laksatif, yüzeyel olarak belirli bir bölgedeki inflamasyonu azaltmak için yara lapasının içinde bulunduğundan belirtilmektedir. Günümüz Çin farmakopesinde, halen peklik probleminde ve kaşınan kuru ciltte kullanıldığı belirtilmektedir. Almanya’da keten tohumu laksatif olarak kullanılır. Amerika’da tüketiciler genellikle keten tohumunu sağlıklı yiyecek ve doğal preparat olarak tercih etmektedir. Doktoruna danışmadan, herhangi bir nedenle oluşan bağırsak iltihabı durumunda tek başına kullanılKmaması gerekmektedir.

KİMYON MEYVESİ

Fructus Carvi
Carum carvi L.
Familyası: Umbelliferae

Carum carvi L. türünün olgun meyveleridir. Bu tür 30-100 cm kadar yükseklikte, beyaz veya pembe çiçekli, parçalı yapraklı, çok yıllık ve otsu bir bitkidir. Avrupa’da, Sibirya’da, Himalaya Dağlarında , Kafkas Dağlarında, Moğolistan, Fas’ta yetişmektedir. Ülkemizde Doğu Anadolu’nun sulak çayırlarında yabani olarak bulunmaktadır. Kimyon, 4-6 mm uzunlukta, esmer veya parlak sarımsı esmer renkli ve tüysüz tanelerdir. Kuvvetli kokulu ve baharlı lezzetlidir. Hazımsızlık ve karın bölgesinde gaz hissedilen durumlarda kullanılmaktadır.

KİŞNİŞ

Fructus Coriandri
Coriandrum sativum L.
Familyası: Umbelliferae
İng: Coriander
Alm: Koriandersaat
Fr: Semence de coriandre

Coriandrum sativum L. (Umbelliferae) türünün kurutulmuş olgun meyveleridir. Bu tür 20-60 cm yükseklikte, tüysüz, bir yıllık ve otsu bir bitkidir. Bütün bitki özel bir kokuya sahiptir. Akdeniz bölgesinde, Orta ve Doğu Avrupa’da, Doğu Asya’da, Kuzey ve Güney Amerika’da yetişmektedir. Anadolu’da ise doğal olarak yetişmektedir. Kişniş, esmer sarı renkli, küre biçiminde, 2-7 mm çapında, özel kokulu, baharlı, lezzetli meyvelerdir.

KUŞBURNU

Fructus Cynosbati
F. Rosae caninae

R. Canina L. Yabani gül türünden kurutulmuş olgun meyveleridir. Bu tür 1.5 – 3.5 m yükseklikte, dalları sarkık, çalı görünüşünde, dikenli bir ağaççıktır. Çiçekleri beyaz veya pembe renkli olan Kuşburnu, Avrupa’da ve Kuzey Afrika’da doğal olarak yetişmektedir.

1-2.5 cm uzunlukta, yumurtamsı biçimli, turuncu kırmızı veya kırmızı renkli, içinde beyaz renkli, üzeri tüylü, çekirdekler (meyve) bulunan kuşburnu, sonbaharda olgunlaşır ve Anadolu’da yaygındır. C vitamini içeriği ile tercih edilmektedir.

LAVANTA ÇİÇEĞİ

Flos Lavandulae
Lavandula angustifolia Miller.
Familyası: Labiatae
İng:Lavender flower
Alm:Lavendelblueten
Fr:Fleur de lavande

Lavandula angustifolia Miller (Syn: L. spica L.) türünün kurutulmuş çiçeğidir. Çiçeklerin tamamen açılmadan önce (tomurcuk halinde) toplanması gerekir. Bu tür 100 cm kadar yükseklikte, çalı görünüşünde, yapraklar gümüşi, çiçekleri ise koyu mor renkli bir bitkidir. Alçak dağlık bölgelerde Akdeniz havzasında doğal olarak yetişmektedir. Fransa, Bulgaristan, İtalya, İspanya, Yugoslavya, Hollanda, İngiltere, Amerika ve Avustralya’da kültürü yapılmaktadır. Lavanta, eski Araplar, Yunanlılar ve Romalılar tarafından antiseptik özellikleri ile kullanılmaktaydı. Cins ismi Latince lavare’den (yıkamak) gelmektedir. Banyolara eklenerek vücudun temizlenmesinde ve canlandırılmasında kullanılmaktaydı. Bakterileri öldürücü özelliği ile hastaneleri ve hasta odalarını dezenfekte etmek amacıyla, Eski İran, Yunan ve Romalılar tarafından kullanılmaktaydı. Özellikle Tibet’te Makhzan-El- Adwiya, kitabında lavantaya beyin süpürgesi lakabı takılmıştır. Bunun nedeni o dönemde, beyinden kötülüklerin süpürüldüğünün sanılmasıydı. Stres kaynaklı mide huzursuzluklarında kullanılmaktadır. Özellikle dikkat çekici kokusunun rahatlatıcı bir etkisi bulunmaktadır.

MATE YAPRAĞI

İlex paraguariensis

Mate sadece Güney Amerika’da 20 ile 30’cu paraleller arasında yetişmektedir. Brezilya ve Paraguay’da doğal olarak yetişen ve buradan tüm dünyaya ihraç edilen mate yapraklarının doğal bir yenileyici ve tazeleyici olduğu belirtilmektedir.

Bu etkisini içeriğinde bulunan yüksek orandaki mineral içerikleri ile sağlamaktadır. İçeriğinde doğal olarak kafein içermektedir.

MELİSA YAPRAĞI (OĞUL OTU)

Folium Melissae
Melissa officinalis L.
Familyası: Labiatae
İng: Balm leaf
Alm:Melissenblaetter
Fr: Feuille de melisse

Melissa officinalis L. türünün taze veya kurutulmuş yapraklarıdır. Bu tür 20-150 cm yükseklikte, tüylü, çok yıllık ve otsu bir bitkidir. Yaprakları, basit, saplı, dişli kenarlı; çiçekleri ise beyaz sarımsı veya kırmızımtırak renklidir. Melisa (oğul otu) Doğu Akdeniz ve Batı Asya’da doğal olarak yetişmektedir. Avrupa’da yaygın olarak kültürü yapılmaktadır. Akdeniz bölgesinde bol olarak bulunmaktadır. Yaprak ve gövdedeki tüylerin şekillerine ve cinslerine göre, Türkiye’de 3 alttür saptanmıştır. Bunlardan yalnız subsp. officinalis limon kokulu olup tedavide kullanılır. Melisa Almanya’nın önemli tıbbi ürünlerinden biridir. Cins ismi olan Melisa Yunan kelimesi olan “arı” dan gelmektedir. Bunun nedeni çiçekleriyle arıları etkilemesinden ve Melisadan iyi kalitede bal yapılmasından olabilir. Melisanın şarapta bekletilerek oral ve topikal olarak eski Yunanlılar ve Romalılar tarafından ilaç olarak yaralarda, zehirli ısırıklarda, arı sokmalarında kullanıldığı belirtilmektedir. Melisa sıklıkla, diğer rahatlatıcı ve gaz giderici bitkilerle kombine edilerek kullanılmaktadır. Yatmadan önce tercih edilen bitkilerden biri olan Melisa, genel rahatlatıcı özelliği ile stres kaynaklı uykusuzluk durumlarında ve bu nedenle karşılaşılan mide-bağırsak sistemi şikayetlerinde kullanılmaktadır.

MERCANKÖŞK

Herba Majoranae
Origanum majorana L.
Familyası: Labiatae
İng: Balm leaf
Alm:Melissenblaetter
Fr: Feuille de melisse

Origanum majorana L.(Syn: Majorana hortensis Moench) (Labiatae) türünün kurutulmuş çiçekli dallarıdır. Bu tür 20-80 cm yükseklikte, çalı görünüşünde, yaprakları tüylü, çiçekleri beyaz veya pembe renkli bir bitkidir. Kuru sırtlar, kayalık yerler ve orman açıklıklarında yetişir. Anadolu’da nadir bulunan bir bitkidir. Yalnız Güney Anadolu (Alanya, Anamur, Mersin) da bulunmaktadır. Mercanköşk’ün yaprakları karşılıklı, saplı veya sapsız, 1,5-2 cm uzunlukta, küt uçlu, beyazımtırak tüylü ve kuvvetli kokuludur. Gözde tüylü ve dört köşeli. Çiçekler çok küçük, genellikle beyaz renkli. Anadolu’da 20 kadar Origanum türü bulunmaktadır. Bunlardan bazıları tedavi amacıyla veya baharat olarak kullanılmaktadır.

NANE YAPRAĞI

Folium menthae piperitae
Mentha piperita L
Familyası: Labiatae
İng:Peppermint leaf
Alm:Pfefferminzblatt
Fr:Feuille de menthe poivrée

Mentha piperita L. türünün gölgede kurutulmuş yapraklarıdır. Bu tür bir kültür bitkisi olup M. aquatica L. (su nanesi) ile M. spicata L. (spearmint) türlerinin bir melezidir. Bu tür 30-90 cm yükseklikte, kuvvetli kokulu, hemen hemen tüysüz, gövde ve dalları genellikle kırmızımtırak, çok yıllık otsu bir bitkidir. Yapraklar dişli kenarlı, üzeri buruşuk, saplı ve koyu yeşil renklidir. Yabani olarak Avrupa ve Kuzey Amerika’da kültürünün dışında dere kenarları boyunca ve nemli boş alanlarda yetişmektedir. Pluto’nun karısı Persephone, Orman perisi Mythicalnymph’i kocasının kollarında yakalayınca Mythicalnymph’i zalimce ayaklarının altında ezer. Pluto da Mythicalnymph’e acıyarak onu tatlı kokulu bir bitkiye dönüştürür. Böylelikle, cins ismi olan Mentha Yunanca Mintha, mythicalnymph isminden gelmektedir. Tür ismi olan piperita Latice piper (biber) kelimesinden gelmektedir. Bunun nedeni aromatik ve acı keskin tadından dolayıdır. Nane yaprakları, Eski Yunan, Roma ve Mısırlılar döneminden beri, ilaç olarak kullanılmaktadır. Ülkemizde Kuzeybatı ve Batı Anadolu’da bulunur. Tohum vermediği için kökleri ile üretilir.

PAPATYA ÇİÇEĞİ

Flos Chamomillae vulgaris
Matricaria chamomilla L.
Familyası: Compositae
İng:Camomile
Alm:Echte Kamillen
Fr:Fleur de camomille

Matricaria chamomilla L. türünün gölgede kurutulmuş çiçek durumlarıdır. Papatya kısa boylu 20-50 cm, çok dallı, yaprakları parçalı, tüysüz, çiçekleri küçük başlar şeklinde, bir yıllık otsu bitkidir. Doğal olarak Güney ve Doğu Avrupa ile Kuzey ve Batı Asya’da yetişmektedir. Ekim yapılmamış bakımsız alanlarda ve kültürünün yapıldığı yerlerde özellikle Avrupa’da yetiştirilmektedir. Buradan Kuzey Asya ve Hindistan’a kadar uzanmaktadır. Macaristan, Yugoslavya, Kuzey ve Doğu Afrika’da özellikle bol miktarda yetişmektedir. Avustralya ve Amerika’nın iklimine alıştırılmaktadır. Türkiye’de yol kenarları ve boş tarlalarda bol miktarda yetişir. Almanya’da kültüründen elde edilen en önemli tıbbi bitki papatyadır. Tıbbi yazıtlarda geçmişten beri papatyaya rastlanmaktadır. Eski Mısır, Yunan ve Roma ilaçlarında kullanılan önemli bir drogtur. İngilizce ismi Yunanca “chamos” (yer) ve “melos” (elma) kelimelerinden gelmektedir. Bunun nedeni kısa boylu bir bitki olması ve taze çiçeklerinin elma kokusu vermesinden dolayıdır. Bu bitki Hipokrat, Dioskorides, Galen’in yazılı kaynaklarında bulunmaktadır. Geçen 30 yıldaki geniş bilimsel araştırmalar geleneksel kullanılışını onaylamaktadır. 19. yüzyıl boyunca Amerika’nın seçilmiş doktorlarının reçetelerinde özellikle küçük çocukların hastalıklarında papatya önemli bir drog olmuştur. Rahatlatıcı etkisinin bulunduğu belirtilmektedir.

REZENE MEYVESİ

Fructus Foeniculi
Familyası: Umbelliferae
İng: Fennel seed
Alm: Fenchelsaat
Fr: Frude fenoil

Foeniculum vulgare Miller türünün olgun meyvesidir. Bu tür 1-1.5 m yükseklikte, sarı çiçekli, yaprakları iplik biçiminde parçalı, çok senelik otsu bir bitkidir. Rezene doğal olarak Akdeniz bölgesinde yetişen günümüzde Bulgaristan, Romanya, Macaristan, Yunanistan, Türkiye, İtalya, Fransa, Almanya, Mısır, Hindistan ve Çin’de kültürü yapılan bir bitkidir. Ülkemizde Kuzey Anadolu bölgesinde yabani olarak yetişmektedir. Rezene Almanya’nın en önemli tıbbi bitkilerinden biridir. Ticarette kullanılan Rezene Bulgaristan, Macaristan, Romanya, Mısır ve Çin’den gelmektedir.

Almanya’da ve Amerika’da Rezenenin modern terapotik kullanılışı geleneksel Yunan ilaçlarından özellikle Hipokrat ve Dioscorides tarafından hazırlananlardan temel almaktadır. Hala günümüzde geleneksel Arap ilaçlarında diüretik, baharat ve hazımsızlığı azaltıcı olarak kullanılmaktadır. Orijinal Yunanca cins ismi Marathron, maraino’dan gelmektedir, bunun anlamı ince yetişendir. Şu an geçerli olan cins ismi Foeniculum, Romalılardan gelmektedir. Latince foenum (kuru ot) kelimesinden türemiştir.

Meyveleri hafif hazımsızlık problemlerinde, mide-bağırsak sistemine bağlı huzursuzluk durumlarında, kullanılmaktadır. Rezene meyvesi infüzyonu, özellikle bebek ve çocuklarda gaza bağlı olarak mide- bağırsak sistemindeki krampların hafifletilmesine yardımcı olur.

ROOİBOS

Aspalathus linearis

Güney Afrika’da yetişen ve son dönemde buradan tüm dünyaya yayılan bir bitkidir. İçeriğinde askorbik asit ve çeşitli mineraller vardır. Kurutulduğunda kırmızı bir renk almaktadır. Güney Afrika’da yetişmekte olan bu bitkinin zengin uçucu yağı ile karakteristik bir lezzeti bulunmaktadır. Düşük oranda tanen içermesi ve mineraller açısından zengin bir bitki olması nedeniyle tercih edilmektedir.

SARI KANTARON

Herba Hyperici
Hypericum perforatum L.
Familyası: Guttiferae
İng:St.John’s wort
Alm:Johanniskraut
Fr:Herbe de millepertuis

Hypericum perforatum L. (Guttiferae) ve buna yakın diğer türlerin kurutulmuş veya taze çiçekli dallarıdır. Bu tür 30-80 cm yükseklikte, tüysüz, çok yıllık ve otsu bir bitkidir. Yapraklar karşılıklı ve sapsızdır. Çiçekler parlak sarı renkli, dalların ucunda ve 5 parçalıdır. Sarı kantaron Avrupa’da, Kuzey Afrika’da ve Batı Asya’da doğal olarak yetişmektedir. Bu bitkinin bir çok tedavi edici uygulanışı, geçmişte Yunan Hipokrat, Theophrastus, Dioscorides ve Galen tarafından kullanılışlarından kaynak almaktadır. Rahatlatıcı etkinliği ile kullanıldığı belirtilmektedir. Anadolu’da yaygın olarak yetişen ve Binbir Delik Otu olarak tanınan bu bitkinin geleneksel kullanılışı oldukça yaygındır. Son dönemde yurtdışında St. John’s wort ismi ile geniş kullanım kitlelerine ulaşmıştır. Huzursuzluk ve uykusuzluk durumlarındaki rahatlatıcı etkisi ile kullanılmaktadır.

SİNAMEKİ YAPRAĞI

Folium Sennae Cassia acutifolia,
Cassia angustifolia
Familyası: Leguminosae
İng:Senna leaf
Alm:Senneblaetter
Fr:Feuille de séné

Cassia türleri tropikal ve suptropikal bölgelerde yetişmektedir. Kısa süreli olarak geçici peklik problemlerinde kullanılmaktadır. Müshil etkisi bulunmaktadır.

TARÇIN KABUĞU

Cortex Cinnamomi
Familyası: Lauraceae
İng: Cinnamomum
Alm: Zimmt
Fr: Cannelle

Bazı Cinnamomum türlerinin kurutulmuş kabuğudur.

SEYLAN TARÇINI KABUĞU

Cortex Cinnamomi zeylanici

C. zeylanicum nees türünün dallarının kurutulmuş iç kabuğudur. Bu tür kışın yapraklarını dökmeyen küçük bir ağaçtır. Bilhassa Hindistan ve Doğu Hint adalarında yetiştirilir. Kabuklar genç dallardan elde edilir. Dış kısmı soyulduktan sonra, güneşte kurutulur. Dış görünüşü, 0.2-1 mm kalınlıkta, açık kahve renkli, boru şeklinde kıvrılmış ve birçoğu iç içe geçirilmiş kabuk parçalarından ibarettir. Üst yüzde mantar görülmez. Özel kokulu ve tatlımsı baharlı lezzetlidir.

YABAN MERSİNİ

Fructus Myrtilli
Vaccinium myrtillus
Fam: Ericaceae
İng: Bilberry
Alm: Blaubeere
Fr: Myrtille

Karadeniz bölgesi dağlarında doğal olarak yetişen 30 cm kadar boyu olan çalımsı bir bitkidir. Yaprakları küçüktür ve kışın dökülür. Koyu kırmızı siyah renkli lezzetli meyveleri vardır.Meyve asitleri içerir. Son zamanlarda yapılan çalışmalarda antioksidan maddeler taşıdığı görülmüştür.

YASEMİN

Jasminum officinale
Fam: Oleaceae
İng: JasmineAlm: Jasmin
Fr: Jasmin

Güzel kokulu, beyaz çiçekli, tırmanıcı, çok yıllık bir bitkidir. Vatanı Himalaya dağları ve Hindistandır. Akdeniz ve çevresindeki ülkelerde kültürü yapılır. Ülkemizde Alanya civarında yetiştirilir. Hoş kokusundan dolayı yaygın kullanımı vardır. Çay olarak kullanımı sindirime yardımcı olmasındandır.

YEŞİL ÇAY

Camelia sinensis
İng: Green tea
Alm:Grüner tee
Fr: The vért

Yeşil çay siyah çayla aynı bitkiden - Camellia sinensis’den - elde edilmektedir. Farklılık işleme tekniğinden kaynaklanmaktadır. Yeşil çay yaprakları siyah çaya göre çok daha az işlem görmüştür. Yeşil çay bitkisinin yaprakları, taze yeşil rengini kaybetmeden korur. Siyah çay bir parçalanmaya ve oksidasyona maruz kalırken, yeşil çay buharla ısıtılarak enzimlerinin denatüre edilmesi ile bu parçalanmaya ve etkili polifenolik (antioksidan) maddelerinin azalmasına karşın korunmuş olur. Yeşil çay yumuşak içimli ve siyah çaya göre daha az buruktur. Yeşil çayın tadı daha taze, hafif ve aromatiktir. Doğal bir antioksidan kaynağıdır. Yeşil çayın Dünya’ da ve Türkiye’de popülaritesi her geçen gün artmaktadır. Yeşil çay’ın vücut üzerinde olumlu etkilerinin bulunması son yıllarda yapılan bilimsel araştırmalarla kanıtlanmaktadır.

Bu olumlu etkinin Yeşil çay içerisinde bulunan ve ANTİOKSİDAN genel ismi verilen maddelerden ileri geldiği düşünülmektedir.

ANTİOKSİDANLAR, vücutta bulunan serbest radikal ismi verilen zararlı molekülleri nötralize ederler, aksi taktirde bu moleküller DNA’ya , hücre duvarına ve hücrenin yapı taşlarına zarar verebilirler.

SERBEST RADİKALLER, vücudumuzun normal yaşamsal faaliyetleri (yemek yeme sonrası gibi) sırasında oluşabilir. Ayrıca çevremizden de edinilebilirler. Çevre koşulları olarak endüstri atıkları, güneş ışınları, kozmik ışın, X ışınları, ozon, özellikle otomobil egzozlarından çıkan gazlar, ağır metaller, sigara, alkol, çeşitli kimyasallar, su ve hava olarak sayılmaktadır.

Oksijen yaşamın kaynağıdır ve aynı zamanda serbest radikallerin de kaynağıdır. Serbest radikaller ekstra enerjiye sahiptirler. Vücudumuzdaki çeşitli yapılara bu enerjiyi boşaltarak zarar görmelerine neden olurlar.

Bilimsel araştırmalar, öncelikle yeşil çayın içerdiği maddeler hakkında bilgi vermektedir. Polifenol genel adı verilen ve içerisinde önemli kateşinleri içeren grup Antioksidan özellikten sorumludur. Bunlardan epigallokateşin –3- gallat en önemli antioksidanlardan biridir. Kafein, flavanoidler, anorganik iyonlar sıralanabilir. Polifenoller, içerisinde flavonoid ve kateşinlerin de bulunduğu geniş bir antioksidan grubudur.

Kateşinler çay yaprağında bol miktarda bulunur, en az A, C, E vitaminleri kadar antioksidan aktivite gösterdikleri belirtilmektedir. Flavonoidler, antioksidan özellikleri ile pek çok bitkide ve yiyecekte bulunmaktadır.

ZENCEFİL KÖKÜ

Rhizoma Zingiberis Zingiber officinale Roscoe
Familyası: Zingiberaceae
İng: Ginger root
Alm: İngwar
Fr: Rhizome de gingembre

Zingiber officinale Roscoe türünün kurutulmuş yumrularıdır. Bu tür 100 cm kadar yükseklikte, kamış görünüşünde, çok yıllık, otsu bir bitkidir. Zencefilin anavatanı Güney Asya’dır. Günümüzde özellikle Çin, Hindistan, Nijerya, Avustralya, Jamaika ve Haiti olmak üzere neredeyse tüm tropikal ve yarı tropikal ülkelerde yaygın olarak yetiştirilmektedir.

Eski Sanskrit ve Çin yazıtları ile Yunan, Roma Arap tıp literatürlerinde, Zencefilin antik çağlardan beri ilaç olarak kullanıldığına dair kayıtlar bulunmaktadır. Asyalıların mide ağrısı, ve mide bulantısı tedavisi için binlerce yıldır kurutulmuş zencefili ilaç olarak kullandıkları bilinmektedir. Afrika’da da bu kullanım yaygındır. Almanya’da zencefil ekonomik açıdan önemlidir çünkü büyük ölçüde ithal edilmektedir. Ayurvedik ve geleneksel Çin ilaçlarında bitkisel çay olarak kullanılmakla beraber, lisanslı akapunktur uzmanları ve doğal metotlarla tedavi eden doktorlar tarafından da geniş bir kullanımı vardır.